Coaching bij rouw, trauma verwerking en verlies

Vrienden en deelnemers vertellen mij  wel eens dat ze meer in contact willen komen met hun eigen gevoel. En dat dit met alleen praten niet zo denderend lukt. Zo ook Marlies,  een goede vriendin van mij, die bij mij in het begin van Februari op bezoek kwam met overspanningsklachten. Ze had zich twee weken eerder ziek gemeld  op haar werk omdat het haar allemaal boven het hoofd groeide. Ze kon niet meer.

Ze had in Maart van vorig jaar een miskraam gehad, maar kwam maar nauwelijks aan verwerking toe omdat ze, net zoals ik, in de zorg werkte. Daar werkende zette ze haar pijn steeds en zichzelf achter in de straat en ging maar door. De bewoners, en collega's (die ook ziek werden), waren belangrijker en zij voelde zich verantwoordelijk voor de gehele afdeling waar ze werkte.

Door de intense corona-epidemie werd ze volkomen opgeslokt door haar werk.  Zo was er zelden tijd nog over voor haarzelf. Toen er ook nog een hoge gasrekening op de deurmat kwam, was dit letterlijk de druppel die de emmer bij haar deed overlopen. Ze had zich te lang groot gehouden, het ging niet meer. Marlies kon alleen nog maar huilen en lag letterlijk als figuurlijk op de grond. Ze was op. Haar lichaam en geest protesteerde. Marlies was niet meer één met zichtzelf !

Kwetsbaarheid
Ze vroeg of dat ik haar wilde coachen, op vriendschappelijke basis, en vertelde dat ze het verlies van haar ongeboren kindje wilde verwerken en nog wat andere dingen uit het verleden, die opeens weer naar boven waren gekomen, zei ze.  Samen zijn we nu een keer in de week een ochtend aan het schilderen. Eerst liep ze ook van haar eigen en werkelijke gevoel/ verdriet weg. Ze was namelijk gewend zich groot te moeten houden  (moeder zei vroeger tegen haar altijd, 'Ach, je loopt het er wel uit!', en dat houdt ze tijdens de eerste schildersessies ook nog eventjes vol. Ze schilderde haar fijne gevoel van een dagtripje die ze gemaakt had. Het was heel kleurrijk en binnen en dynamisch, en concludeerde dat het eigenlijk best redelijk met haar ging. Maar toen ik haar vroeg haar diepste verdriet over haar ongeboren kindje  te schilderen, bleek er een andere Marlies achter die 'verbloemde' verschijning te voorschijn te komen. Ze merkte dat ze een flinke muur om zich heen had gebouwd. Een muur om haar verdriet en kwetsbaarheid achter te kunnen verstoppen. Stapvoets werk ze aan het afbreken van deze muur. Nu laat ze meer haar kwetsbaarheid zien, eerst wat schilderend op papier, maar daarna ook in haar contacten met familie, vrienden. en daar buiten Ze leerde, door haar kwetsbaarheid te erkennen, ook beter om haar grenzen aan te geven.  En ze merkt dat mensen haar er alleen maar meer om gaan waarderen. Ze geeft aan dat ze zich voorzichtig een completer mens is gaan voelen die, juist door haar kwetsbaarheid te tonen, ook beter in haar kracht kan staan. Ze vertelt nu open over haar ervaring. 
“Dat wat ik er in gewone reguliere therapie met psycholoog met praten niet uit heb gekregen, komt nu wel boven. In zo'n reguliere sessie ga ik enkel nadenken en sociaal wenselijke antwoorden geven. Echt verder kom je dan niet.  Maar hier komt er van alles in me naar boven tijdens het schilderen. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat het van onder mijn voeten komen moet. Het wordt als het ware naar boven gezogen. Ik kom hier bij jou tot andere inzichten. De brei van gedachten en gevoelens vormt zich tot een geheel.“, aldus mijn vriendin Marlies.
Innerlijk schilderen bij rouw en verlies

Verliezen en tegenslagen horen bij het leven: het overlijden van een geliefd persoon, het kwijtraken van je baan, een verbroken relatie, een handicap, een  bedreigende ziekte, ongeluk, een miskraam of onvervulde kinderwens. Wat je te verstouwen krijgt op je levenspad is voor iedereen verschillend. Ook hoe je iets ervaart en ermee omgaat verschilt van persoon tot persoon. Maar voor iedereen geldt: als je iets of iemand hebt verloren gaat dit gepaard met rouw. En dat moet je verwerken.

Rouwen is een intens proces, waarbij veel mensen wel wat ondersteuning kunnen gebruiken. Rouw gaat gepaard met uiteenlopende emoties, die in fases langs kunnen komen, zoals ontkenning, onderhandelen, boosheid, verdriet en uiteindelijk aanvaarding. Soms is het moeilijk om over je verlies en je emoties te praten. Met creativiteit maak je ruimte om je diepste gevoelens te uiten op een andere manier dan het gebruikelijke (het wegstoppen). Al schilderend en tekenend werken we aan het toelaten en doorleven van je emoties, zodat  je het gebeurde kunt verwerken en uiteindelijk je situatie kunt aanvaarden en verder kunt met je leven.

Klik hier voor tarieven en mogelijkheden

_________________________________________________________________________

© AVurVeda.nl